top of page

Het Mapane Initiatief en de Surinaamse Hypocrisie

  • Writer: Obed Kanape
    Obed Kanape
  • Jun 4, 2019
  • 4 min read

Ronnie Brunswijk en Gregory Rusland, twee leiders uit onze gemeenschap, hebben gedurfd om hun politieke carrière in opspraak te brengen ter stimulering van discussie en dialoog tussen groeperingen die een gemeenschappelijke afkomst hebben en in werkelijkheid elkaar kunnen versterken. Een initiatief dat stimuleert tot het beleidsmatig werken aan de problemen die grotendeels de Surinamer met een Afrikaanse afkomst betreffen. Denk maar aan criminaliteit, armoede, tienerzwangerschap, HIV/ AIDS, diverse chronische ziekten, drop-out problematiek, werkeloosheid en werkloosheid, etcetera.

Dit initiatief moet juist de beleidsmakers stimuleren om de Surinaamse maatschappij niet meer te behandelen als een homogene samenleving en dat zij beleid moeten beginnen te maken die rekening houdt met de verschillende belevingen die verschillende groeperingen hebben van het Surinamer zijn. Elke streven naar vrede en harmonie tussen verschillende groeperingen van mensen moeten wij respecteren en het succes helpen bevorderen.

EENHEID IS GEEN STATISCH CONCEPT OF EEN GEGEVEN CONSTANTE. HET IS EEN VARIËRENDE VERSCHIJNSEL IN EEN EEUWIGE PROCES VAN WORDING!

 

We verschillen: de noodzaak van dialoog en harmonie De Surinamer met een Afrikaanse afkomst raakt steeds verder verdwaalt, doordat het zichzelf niet erkent als een diversiteit. De Afro Surinaamse gemeenschappen zijn dus zeker ook niet homogeen, ze verschillen van elkaar. Ze verschillen in taal, cultuuruitingen, ideologische concepten, geografische ligging, samenlevingsstructuren, enzovoorts. Deze groeperingen van mensen uit Afrika moeten liever praten over hun verschillen, dan dat zij dezen verzwijgen achter mooie simpele uitspraken zoals:

  • ik zie geen verschil tussen Afrikanen in Suriname,

  • na a wan boto tyari un kon dya,

  • wi na wan blaka

  • kande mi nanga yu na brada anga sisa,

  • termen/ namen zoals paraman, fotoman, bakabusi nengre, saamaka, okanisi enzovoorts zaaien verdeeldheid

  • "we zijn een"

Al deze uitspraken en andere die erbij horen belemmeren elke vorm van eerlijke dialoog. We leven in een eeuwig gefragmenteerde wereld. Dat is de werkelijkheid, een diversiteit aan menselijke uitingen en gedragingen. Eenieder zal aan de tafel moeten komen in zijn of haar huidige staat, met zijn of haar waarde en trots om in alle respect water in zijn of haar wijn te accepteren van anderen. Wederzijdse respect is een belangrijke term. Onze verschillen maken ons sterk. We moeten elkaars rijkdommen leren waarderen. Elke stap om de Afro-Surinaamse groeperingen te verheffen naar hogere standaarden hoeft niet perse te betekenen dat andere groeperingen in de samenleving achteruit zullen gaan. Het betekent zeker niet dat de kwaliteiten en waarden van hindustaanse, javaanse, inheemse, chinese en mensen van andere origine minder waard worden. Integendeel stimuleert het dat wij meer van elkaar moeten gaan leren en open moeten zijn om te praten over onze verschillen vanuit een ware interesse voor elkaars concepten van de Surinaamse realiteiten.

Hypocrisie, verrader cultuur en vernietigingsdenken Aan de mensen die “omen barbari” maken dat deze heren, Ronny Brunswijk en Gregory Rusland niet de mensen moeten zijn die de oproep uitbrengen voor een dergelijke aanzet tot meer dialoog, harmonie en uitwisselingen onder de Okanisi, Kriyoro, Saamaka, Aluku, Paraman, Matawai, Coroniman, Pamaka, Kwinti, Kawina Negre, Bakabusi Nengre, enzovoorts wil ik zeggen: “wees minder hypocriet naar jezelf toe. Ik zeg dit met alle respect naar de brada en sisa die de uitspraken doen om deze oproep of poging te ondermijnen.

A no abi trobi suma bari na basya, na a boskopu musu krin

(Het gaat niet om de boodschappers, maar de boodschap).

Ik heb daarom naar de boodschap geluisterd en alle andere ruis uitgeschakeld. Ik bedenk mezelf een marronage situatie:

Een vrijheidstrijder staat op en roept voor massale vlucht naar de bossen om een nieuw leefsituatie te beginnen. Enkele mensen in de groep besluiten achteraf toestemming vragen aan de kolonist en plantage-eigenaar om de plantage te verlaten.

Als jonge Surinaamse leider en marron heb ik een ding geleerd van marronage en het voortdurende bevrijdingsdenken: PE FU BAKASIYE, NA BETEE SO FESISIYE (IN DE PLAATS VAN ACHTERUIT, LIEVER VOORWAARTS).

Er bestaat geen enkele groepering in de Surinaamse samenleving en de wereld zonder duidelijke politieke, culturele en maatschappelijke streven. De Surinamer met een Afrikaanse afkomst erkende van haar op 25 mei 2019. De politieke, culturele en maatschappelijke realiteiten staan niet los van elkaar. Het zijn uitingen van menselijke behoeften, gewoonten en belangen.

Ik weet zeker dat etniciteit in Suriname en de rest van de wereld altijd een belangrijke rol zal blijven spelen in de politiek. Ik geloof daarom niet in het concept van nationale partijen die op een subtiele manier de etnische groeperingen misbruiken, terwijl de vrienden en naasten in een snelle tempo miljonairs worden.

Nationale eenheid is geen tegenstander van eenheid van groeperingen in de natie. De natie is eigenlijk de veralgemenisering van de verschillende delen van de samenleving die met elkaar in verhouding staan. Wat wij natie noemen is een geselecteerd beeld van wat wij zien van de relaties die mensen met elkaar hebben in een maatschappij. Het concept "de Surinaamse natie" moeten wij ook niet behandelen als een feit of iets dat al bestaat. Het is iets dat voor altijd in wording en vorming zal zijn. Daarom praat ik tegenwoordig niet over nationalisme, maar van natievorming. Natievorming is het proces waarbij de culturele identiteiten van verschillende gemeenschappen in een staat steeds meer op elkaar gaan lijken en de onderlinge verbondenheid steeds groter wordt.

Verder is het van belang om te kijken naar vraagstukken in de volksgezondheid, criminaliteit, veiligheid, onderwijs, gezinnen, ondernemerschap, financiële sector, eigendommen van onroerende goederen, etc. Zie al deze aspecten van de samenleving en zeg mij wat de verhoudingen zijn qua etniciteit, geslacht en ook de factor tijd (historisch en toekomstige projecties). Deze zaken bewegen mensen als Ronnie Brunswijk en Gregory Rusland tot hun initatief. Delen van de Surinaamse samenleving moeten minder hypocriet zijn, wanneer het neerkomt op erkennen en verkennen van de groepsverschillen die de daadwerkelijke bouwstenen zijn die het huis Suriname vorm helpen geven.

Ik ben zelf een Okanisi marron. Dit alles neem ik mee aan elke tafel. Dit maakt mij tot wie ik ben. Elke waardering voor mij is waardering van mijn verhaal uit Afrika tot aan vandaag.

Ps.

WAN BOSKOPU GI DEN

Geen enkele andere leider

zou het durven te doen

om jouw bil te vegen

je zou alleen maar de massa

blijven amuseren met een vieze bil

je zou jouw wereld

alleen maar verder blijven morsen

kapotmaken en verder blijven dansen

muziek maken alsof het allemaal goed gaat

terwijl je toekomst al generaties

draait in dezelfde cirkel

elk kind neemt wel over

van de vorige ruïne maker

Obed Kanape

 
 
 

​© 2020 OBED KANAPE

  • OBED KANAPE
  • OBED KANAPE
  • OBED KANAPE
  • OBED KANAPE
  • OBED KANAPE
  • OBED KANAPE
bottom of page